ေျမပုံပညာ

ေျမပုံပညာ

= = = = = = =

ကမၻာေျမႀကီးသည္လုံး၏။ ကမၻာေျမႀကီး၏ မ်က္ႏွာျပင္ကို ကမၻာလုံးတစ္ခုေပၚ၌ ျပရန္လြယ္ကူေသာ္လည္း မ်က္ႏွာျပန႔္ေသာေျမပုံေပၚ၌ တင္ျပရန္ကားခဲယဥ္း၏။ ေဘာလုံးတစ္လုံးကို စကၠဴတစ္ခ်ပ္ျဖင့္ ဖုံးအုပ္ေသာအခါ စကၠဴကို ပုံအမ်ိဳးမ်ိဳး ညႇပ္ၿပီးမွ ဖုံးအုပ္ႏိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ ကေတာ့ ပုံသဏၭာန္ရွိေသာ အရာတစ္ခု၏ မ်က္ႏွာျပင္ကိုမူ စကၠဴမ်ားျဖင့္ တစ္ဆက္တည္း ဖုံးအုပ္လွ်င္ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ စကၠဴခ်ပ္ကို ကေတာ့ပုံ ျပဳလုပ္ၿပီးလွ်င္ လုံးေသာ ကမၻာေျမႀကီးကို စကၠဴျပန႔္ေပၚ၌ ျပႏိုင္သည္။ စကၠဴခ်ပ္ကို ကေတာ့ပုံ ျပဳလုပ္၍ ေဘာလုံးကို တစ္ေနရာ၌ ပတ္ကာ ငုံ၍ ေဆာင္းအုပ္ၿပီးေနာက္ ထိုစကၠဴခ်ပ္ကို ၾကမ္းေပၚ၌ အျပားလိုက္ ျဖန႔္ခ်ႏိုင္သည္။ ကမၻာေျမပုံကို ေရးဆြဲရာတြင္ ကမၻာလုံးကို ဟိုဖက္ သည္ဖက္မွ ကေတာ့ႏွစ္ခုျဖင့္ စြပ္၍ အီေကြတာရွိရာ အလယ္ဗဟို၌ ကေတာ့အဝႏွစ္ခုကို ကပ္ထားရသည္။ ေဖာ္ျပပါ ပုံ(၂)ပုံကို ၾကည့္လွ်င္ ကေတာ့ပုံျဖင့္  ေျမပုံလုပ္နည္းကို ေကာင္းစြာ နားလည္ေပလိမ့္မည္။ ပထမပုံ၌ ကေတာ့သည္ ကမၻာလုံးကို ေျမာက္လတၱီတြဒ္ (၄ဝ)ဒီဂရီ၌ ထိကပ္လ်က္ရွိ၏။ ေလာင္ဂ်ီတြဒ္မ်ဥ္းမ်ားကို ကေတာ့ထိပ္မွ ေအာက္ေျခသို႔ ဆြဲထားသည္။ လတၱီတြဒ္မ်ဥ္းမ်ားကို ကေတာ့ထိပ္ကို ဗဟိုထား၍ ဆြဲထားေသာ စက္ဝိုင္းမ်ားအျဖစ္ျဖင့္ ျပထားသည္။

ကေတာ့စကၠဴကို ျဖန႔္လိုက္ေသာအခါ ဒုတိယပုံ၌ ျပထားသည့္အတိုင္း ေျမပုံကိုရရွိ၏။ ထိုေျမပုံ၌ မီရီဒီယန္ေခၚ ေလာင္ဂ်ီတြဒ္မ်ဥ္းမ်ားႏွင့္ (၄ဝ)ဒီဂရီ မ်ဥ္းၿပိဳင္တစ္ေလွ်ာက္၌ စေကးအမွန္ကို ရရွိေသာ္လည္း ထိုမ်ဥ္းၿပိဳင္၏ ေျမာက္ဖက္ႏွင့္ ေတာင္တို႔တြင္ ကားလတၱီတြဒ္ႏွင့္ ေလာင္ဂ်ီတြဒ္တို႔ စေကးမမွန္ေတာ့ေခ်။ ထိုေၾကာင့္ ဤေျမပုံလုပ္နည္းသည္ သေဘၤာလႊင့္သြားရာ၌ အသုံးမဝင္ေခ်။ အျခားနည္းတစ္နည္းမွာ အျပားလိုက္ တိုက္႐ိုက္ရယူႏိုင္သည့္ မာေကးတားဆိုသူ တီထြင္ခဲ့ေသာ စကၠဴလိပ္နည္းျဖစ္၏။ ထိုနည္းမွာ ကမၻာလုံးကို (ဆလင္ဒါ) လုံးရွည္တြင္းသို႔ ထည့္သြင္း၍ ေျမပုံျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္၏။ လုံးရွည္၏အျမင့္ႏွင့္ ကမာၻလုံး၏ အျမင့္တူညီေနလွ်င္ ေတာင္ႏွင့္ေျမာက္ အကြာအေဝး မွားေနမည္ျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ေအာက္ပါအတိုင္းျပင္ဆင္ေရးဆြဲရသည္။

ကမၻာလုံး၏ အလယ္ခ်က္မမွ လတၱီတြဒ္အကြာအေဝး ညီမွ်ေသာ မ်ဥ္းမ်ားကို စကၠဴလုံးရွည္၏ မ်က္ႏွာျပင္ ေရာက္ေအာင္ေရးဆြဲရသည္။ ထိုအခါလတၱီတြဒ္(၆ဝ)ႏွင့္ (၇၅)ဒီဂရီတို႔အၾကားရွိ အကြာအေဝးသည္ အီေကြတာႏွင့္ (၁၅) ဒီဂရီတို႔အၾကားရွိ အကြာအေဝးထက္မ်ားစြာ ႀကီးမားလာ၍ မီရီဒီယန္လမ္းေၾကာင္းႏွင့္ မ်ဥ္းၿပိဳင္တို႔မွာ မည္သည့္ေနရာ၌မဆို ေထာင့္မွန္က်ေနေလသည္။ စာမ်က္ႏွာ(၃၉၉)ရွိ ယာပုံတြင္ မာေကးတားေျမပုံထုတ္နည္းကို ျပထား၍ စာမ်က္ႏွာ (၄ဝဝ)အေပၚပုံ၌ ကားစကၠဴျပန႔္ေပၚ၌ မာေကးတား ေျမပုံကိုျပထားသည္။ ဤ အထက္ပါနည္း ႏွစ္နည္းသည္ ေျမပုံျပဳလုပ္ရာတြင္ လူသိအမ်ားဆုံးႏွင့္ အလြယ္ကူဆုံးနည္းမ်ားျဖစ္ေပသည္။

ကမၻာေပၚ၌ ေရွးအက်ဆုံး ေျမပုံမ်ားမွာ ဗက္ဗီလုံလူမ်ိဳးတို႔၏ ေျမပုံျဖစ္၏။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း (၄ဝဝဝ)ေက်ာ္က ဗက္ဗီလုံတို႔ ျပဳလုပ္ေသာ ႐ႊံ႕ေစးခ်ပ္ ေျမပုံမ်ားကို ယခုအခါ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ရွိ ၿဗိတိသွ်ျပတိုက္ႀကီး၌ သိမ္းဆည္းထားသည္။ ခရစ္(၁၅ဝ) ျပည့္ႏွစ္ ေလာက္က ထင္ရွားခဲ့ေသာ ေတာ္လမီေခၚ အီဂ်စ္ပထဝီဝင္ ဆရာႀကီး၏ ေျမပုံမ်ားသည္လည္း သူ႔ေခတ္ႏွင့္ စာေသာ္ အထူးေကာင္းမြန္သည္ဟု ဆိုရေပမည္။ ကမၻာ့ေျမမ်က္ႏွာျပင္ကို ျပေသာေျမပုံမ်ားမွာ မ်က္ႏွာျပင္ျပေျမပုံ ၊ေျမျပင္လကၡဏာျပေျမပုံႏွင့္ ကြန္တိုေခၚအနိမ့္အျမင့္ျပ ေျမပုံဟူ၍ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည္။ ကြန္တိုေျမပုံမ်ားမွာ အနိမ့္အျမင့္အတိုင္းအတာတို႔ကို မ်ဥ္းေၾကာင္းအမွတ္အသားျဖင့္ ျပ၍ မည္သည့္ မ်ဥ္းေၾကာင္းေနရာ၌ မည္မွ်ျမင့္သည္ကို ေျမပုံၾကည့္ကာ မွ်ျဖင့္ အလြယ္တကူသိႏိုင္သည္။

ယခုေခတ္၌ လူမ်ားသည္ ကမၻာေပၚရွိေနရာ အသီးအသီးသို႔ ေျခရာခ်င္း ထပ္မွ်ေရာက္ခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္၍ ေရးဆြဲေသာ ေျမပုံတို႔မွာလည္း အလြန္ေကာင္းမြန္ ေသသတ္ၿပီးလွ်င္ အေသးစိတ္အားျဖင့္လည္း မွန္ကန္သည္ထက္ မွန္ကန္လာခဲ့ေလသည္။ ေျမပုံေပါင္းခ်ဳပ္မ်ား၌ ကမၻာေပၚရွိရာသီဥတု၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံ၊ ပကတိအပင္မ်ိဳး၊ အယူဝါဒ၊ ဘာသာစကား၊ လမ္းပန္းအဆက္အသြယ္ႏွင့္ အလုပ္အကိုင္မ်ား၊ လူဦးေရးစသည္တို႔ကို ေျမပုံေပၚတြင္ေဖာ္ျပထားသည္။ တိုင္းျပည္အသီးအသီး၏ ေျမမ်က္ႏွာသြင္ျပင္ႏွင့္ ၿမိဳ႕႐ြာ၊မီးရထားလမ္းမ်ားကို ျပထားေသာေျမပုံမ်ားလည္းရွိသည္။ ယခုအခါ၌မူ လူတို႔သည္ ေလယာဥ္ပ်ံမ်ားေပၚမွ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္၍ ေျမပုံမ်ားကို ျပဳလုပ္လ်က္ရွိၾကေလၿပီ။